Hoe werkt het? Klik hier
Begin pagina loggy.nl Home Weblog maken RSS Feed Abonneren! Even voorstellen Ik ben Christine Alblas 15 jaar oud. Met mijn ouders en m`n broers woon ik in Arnhem. Ik doe dit jaar eindexamen in Mavo op het Pantarijn. Mijn hobby`s zijn theater, tekenen en gewoon lekker creatief bezig zijn. |
5 novemberGaat wachten toch nog ergens goed voor zijn. (even een uitleg:) Na schooltijd wacht ik op mijn vader totdat die uit zijn werk komt, want of ik nou om 6 uur thuis ben met de bus of met mijn vader mee rijd maakt niks uit. Dus nu zit ik hier en moet nog ruim een uur wachten. Hoe overleef ik dit ooit? Druk aan het bedenken wat er intersant is aan mijn leven om te kunnen vertellen, eigenlijk niks bijzonders, een gewone scholieren leventje. En thuis? ja dat is bij niemand echt hetzelfde denk ik. Ik mag dan net verhuisd zijn maar zo extreem bijzonder is het niet. Even gewoon een songtekst die ik wil delen. Zo mooi lied! Avril Lavigne: Nobody's HomeBut I couldn't tell you 17:32:07 05 November 2012 Permanente link Reacties (0) weer een dag uit mijn levenLeuk hoor, een krantenwijkje. Maar dan moeten de kranten wel afgeleverd worden. Mijn vriendin komt vandaag. Mijn oom heeft de familie laatst uitgenodigd om uit eten te gaan en zij was erbij. Nu mijn vriendin vaak bij mij logeert en ze ook mijn familie goed kent mag zij ook mee uit eten met ons. Ik vind het leuk om te zien dat ze gewoon een beetje deel uit maakt van de familie. ik kan haar niet meer weg denken uit mijn bestaan. 14:28:09 03 November 2012 Permanente link Reacties (0) 29 octoberLange saaie dagen op school . Busreizen waar je voor je uit zit te staren . Maar zinloos wil ik zo`n dag niet noemen. Ik krijg er wel inspiratie van, niet voor school maar voor een solo te schrijven. Dan zie ik mijzelf al helemaal staan op het podium. Voor een volle zaal publiek, ik vertel over mij ozo saaie dagen op school, de vreemde types die ik in de bus zie of gewoon hoe ik me voel. De mensen in de zaal lachen als het grappig is en is het zielig dan zijn ze doodstil. Ja, dat stel ik me voor. De tijd gaat rustig door. Altijd het zelfde rondje, het zelfde ritme. Elke dag opnieuw `t zelfde liedje en de zelfde mensen. Weet je waar ik wel benieuwd naar ben? Wat er nou zou afspelen in iemand anders gedachten. Gewoon omdat het kan. Het is leuk om in saaie lessen te fantaseren en gewoon te denken wat die gene zou denken. 20:57:38 01 November 2012 Permanente link Reacties (0) |